آدم وقتی دستش به جایی بند نیست سراغ آرزوها می رود
آرزوهایش که محال شد
غرق می شود در خاطراتش
آدم وقتی دستش به جایی بند نیست سراغ آرزوها می رود
آرزوهایش که محال شد
غرق می شود در خاطراتش
آدم وقتی جوان است به پیری جور دیگری فکر می کند. فکر می کند پیری یک حالت عجیب و غریبی است که به اندازه صدها کیلومتر و صدها سال از آدم دور است.
اما وقتی به آن می رسد می بیند
که هنوز همان دخترک پانزده ساله است
که موهایش سفید شده،
دورِ چشمهایش چین افتاده،
پاهایش ضعف می رود،
و دیگر نمیتواند پله ها را سه تا یکی کند..
و از همه بدتر بار خاطره هاست که روی دوش آدم سنگینی می کند.
#ناهید_طباطبای
:مادرها…
شبیه نخ تسبیح میمانند
به نسبت دانهها
کمتر خودنمایی میکنند
اما اگر نباشند هیچ دانهای
کنار دیگری نمیماند.
:ذغال های خاموش را
ڪنار ذغال روشن می گذارند
تا روشن شود…
هم نشینی اثر دارد…
پس همیشـه آدمی را انتخاب ڪنید
ڪـه انرژی مثبتش، امیدش،
خوبی هایش در شما اثر گذارد…
✅:روزگار همیشه بر یک قرار نمی ماند.
روز و شب دارد،
پایین دارد، بالا دارد،
کم دارد، بیش دارد.
دیگر چیزی از زمستان باقی نمانده
تمام می شود بهار می آید.
👤محمود دولت آبادی