تا ابد زهرایی ام

:

ملانصرالدین را گفتند: چگونه چهل بهار بدون مرافعه و جدال با عیال سر کردی؟

او در پاسخ جماعت گفت: ما با هم در شب عروسی عهدی بستیم (و آن اینکه) اگر من آتش خشمم زبانه کشید او برای انجام یک امری نیکو (به جای جدل) به آشپزخانه رود تا کشتی طوفان زده من به ساحل آرامش و سکون برسد، و اگر رگ غضب او متورم شد، من به طویله روم و کمی حیوانات را رسیدگی کنم و وارد خانه نشوم تا عیال خونش از جوش بیفتد

و اینک من شکر خدا چهل سال است که بیشتر عمر را در طویله زندگی می کنم!

دست نیازمندی را گرفتم برای لحظه ایی کوتاه و صدایی شنیدم که مرا لرزاند !!
صدای خنده ی “خدا” را شنیدم ، واضح تر از صدای نفس هایم

هیچڪس بر دیگرے برترے ندارد 
آدمے فقط در یڪ صورت حق دارد بـہ دیگران از بالا نگاـہ ڪند؛
و آن هنگامے است ڪـہ بخواهد دست افتاده‌اے را گیرد و از زمین بلند ڪند

امروز لبخند بزن ،

 بگذار آرزوهایت رنگ 
واقعی بگیرد ،

 بگذار گلهای زندگی 
برایت بشکفد ، 

لحظه های زندگی 

پر از شادمانی 

:از راه می‌آید زنی قامت‌خمیده

لب می‌گذارد روی حلقوم بریده

فریادهای یا بنی پا بگیرد

حیدر بیاید بازوی زهرا بگیرد…